sadece bu.

Sen sahiciydin, ben ayakları yere degmeyen hayalperest.
Bana geceler kısa gelirdi, sana gündüzler.
Seninle konuşurken neden hep sogurdu mevsimler ?
Benim geceleri gözlerime yıldızlar toplanırdı
Senin yüzünde dipsiz gökyüzü vardı.
 Icimdekilerin dili olsa koşup boynuna sarılırdı.
Senin gözlerinde benim yaşadığım koca bir dünya  vardı ve döndükce kül olurdu ayrılık.
 Sen Kırk yıl düşünsem aklıma gelmeyendin.
Solumdan, başıma geldin
Özlem biriktirdim arka bahçe de
Sayende balkonda izmaritler çiçek açtı.
Geldin de, yine geçtin gittin.
Bekledim yoktun,
cok düştüm, cok geçtim bu yollardan.
Bıraktım uçmayı, bu yüzden ayaklandım.
düşeceğim noktaları ayarladım
Hızlı pedal çevirdim
Düşeceğim noktaları geçtim
Korkarım ki, durmayı ogrenemedim.
Sen kendini ve hayatı sorgularken
ben seni anlaya çalıştım
çalıştım ama  aklımda hep aynı soru
neden beni bunca zaman durdurmadin ?