Bir deniz çizmeni istiyorum gözünün ucuna
O gülünce kaybolan ufuk çizgilerine.
Kilometrelerce çiz ama
Karanlık suları düşünmeden bak.
Çünkü sen hep o denizin dibindeydin.
İçimden böyle şeyler de geçiyor değil
Neyse konuyu dağıtmamalıydım.
Ben çok dağıldım,
Acı şaraplar boğazımdan zor geçti.
Zaten içince hayale dalardım
Sabaha karşı uyanan çiçeklerin
Kuşlar gibi cıvıldadığını duyardım.
Tam da açılmış yaralarıma denk geldin.
ben hatıralarımı oraya buraya dağıtacak kadar
yaşamak istemiyorum.
Şiirlerim hala mutlu gibi gülümsüyor
Ruhumu geniş zamanlara uçuyorum.
İki küçük balığın düşü gibi
Arka arkaya gözlerimden süzülüyor
Hayır, hayır ağlamıyorum.
İki küçük balığın düşü kaçtı.
Nereye bu gitmelerin demiştim bir keresinde
Şarkılardan bu kadar canımızı acıtmamışken.
Sustun, sustuğunda sessizliğe sarıldım.
O iki dakika parkta oynayan çocukluğuma veda ettim.
Her gidişte bilinmez bir telaş var olur içinde
Bir önce ki, bir daha önce ki vedalara temas eder.
Bilmez miyim giden balığın da gelmeyeceğini.
Dokunduğun elim,yüzüm, dudaklarım
Aynı yerlerden bitirdik birbirimizi.
Çoçuk gibi unutmak istemedim.
Bir kokun vardı, şiirlerin üzerinde kaldı.
Tuzlu, öylesine deniz kokan...
Beni artık bırakın umutlarım, bilmeyin beni.
O, benim yüreğimdeki deniz de bir balıktı
Şimdi o denizden su içip gidiyor kırlangıçlar
O hatırlanır ama hatırlamaz
Kötü söz etmem.
Ruhum ile o arasında küçükken izlediğim film kaldı.
Güneşli ve dar zamanlar da
Bütün gidişler kaldı
Kardelen misali kalbimin doğusunda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder